قهوه مکزیک | در سرتاسر مکزیک

رشد قهوه مکزیک

قهوه در 16 ایالت مکزیک کشت می شود، اما بیشتر 711000 هکتار این کشور (تا سال 2018) را در جنوب خواهید یافت.

قهوه از اواخر دهه 1700، زمانی که برای اولین بار توسط استعمارگران اروپایی به این کشور معرفی شد، بخشی از فرهنگ مکزیک بوده است. مزارع قهوه در مالکیت و اداره این اروپایی ها بود و عمدتاً کارگران بومی مکزیکی نیروی کار را تأمین می کردند. این معرفی اولیه قهوه به مکزیک جرقه انقلاب اولیه ای را زد که اقتصاد و فرهنگ این کشور را برای قرن های آینده شکل داد.

مزارع امروزی مکزیک با مزارع بزرگ گذشته بسیار متفاوت به نظر می رسند: آخرین سرشماری کشاورزی 515000 تولید کننده را شامل می شود که 85 درصد آنها بومی مکزیکی بودند و 95 درصد کمتر از سه هکتار زیر کشت می رفتند. در سراسر صنعت قهوه، تولیدکنندگان بومی و خرده مالک آسیب پذیرترین آنها هستند – با این حال دولت مکزیک برای حمایت از آنها با موسسه ملی مردمان بومی (INPI) همکاری می کند.

بیشتر تولید و خرید قهوه در کشور از طریق تعاونی ها سازماندهی می شود. یکی دیگر از واقعیت های کمتر شناخته شده این است که مکزیک کشوری است که به دلیل تولید قهوه مشهور است. به گفته وزارت کشاورزی و توسعه روستایی (SADER)، این یکی از بزرگترین صادرکنندگان قهوه ارگانیک تایید شده در جهان است که تا 8 درصد از تولیدکنندگان آن را تشکیل می دهد. این امر مکزیک را به منبع مهمی برای قهوه ارگانیک در بازار جهانی تبدیل می کند. آب و هوای منحصر به فرد، شرایط خاک و روش های تولید این کشور، آن را به مکانی عالی برای رشد دانه های قهوه با کیفیت تبدیل کرده است. تعهد مکزیک به شیوه های کشاورزی پایدار، این کشور را در تولید قهوه ارگانیک با کیفیت بالا که مطابق با استانداردهای بین المللی است، پیشرو ساخته است. با در نظر گرفتن این موضوع، مکزیک به بخش مهمی از صنعت جهانی قهوه تبدیل شده است و قهوه های ارگانیک خوشمزه و اخلاقی را از سراسر جهان به مصرف کنندگان ارائه می دهد.

در سال 1973، دولت مکزیک به پتانسیل قهوه برای کمک به توسعه روستایی پی برد و یک دهه پیش موسسه ملی قهوه INMECAFE را راه اندازی کرد. از آن زمان، قهوه به با ارزش ترین محصول صادراتی در مکزیک تبدیل شده است و فرصت های اقتصادی بسیار مورد نیاز را برای جوامع روستایی فراهم می کند. موفقیت این ابتکار نشان می دهد که چگونه سرمایه گذاری استراتژیک در کالاهای کشاورزی می تواند تأثیر مثبتی بر اقتصاد محلی داشته باشد و توسعه پایدار را برای مناطق روستایی فراهم کند.

با این حال، فروپاشی توافقنامه بین المللی قهوه، کف قیمت قهوه را حذف کرد و در نهایت، INMECAFE بسته شد. در برزیل، تعاونی هایی پدید آمده اند که حمایت بسیار مورد نیاز را از تولیدکنندگان بومی مکزیک ارائه می کنند. این تعاونی ها نه تنها به تولیدکنندگان در امرار معاش کمک می کنند، بلکه تولید قهوه ارگانیک را نیز ارتقا می دهند. این امر با ارائه منابع و دانش لازم به تولیدکنندگان انجام می شود تا آنها بتوانند دانه های قهوه با کیفیت بالا و پایدار را بدون خدشه دار کردن روش های سنتی خود تولید کنند. در نتیجه این ابتکار، تولید قهوه ارگانیک در برزیل و بسیاری از کشورهای دیگر در سراسر جهان افزایش یافته است.

قهوه مکزیک معمولی

قهوه‌های مکزیکی سبک‌تر و ملایم‌تر و با طعم‌های لطیف هستند. پتانسیل فوق العاده بودن آنها وجود دارد: جام برتری 2019 شاهد عبور شش قهوه از آستانه 90 امتیاز بود. گشا از کروز خوزه آرگوئلو میسلی با امتیاز چشمگیر 93.07 برنده شد (و 35.40 دلار آمریکا به ازای هر پوند سبز فروخته شد). داوران خاطرنشان کردند که این قهوه کاشته شده در چیاپاس دارای نت هایی از یاس، ترنج، علف لیمو و وانیل بود و در کل بسیار شیرین با طعمی کره ای بود.

مکزیک یکی از تولید کنندگان پیشرو قهوه عربیکا در جهان است که بیشتر تولید آن در مناطق سایه دار انجام می شود. این یک تضاد کامل با قهوه روبوستا است که تنها 3-4 درصد از کل تولید مکزیک را تشکیل می دهد. این کشور سابقه طولانی در تولید دانه های عربیکا با کیفیت بالا دارد و به یک بازیگر مهم در صنعت جهانی قهوه تبدیل شده است. به این ترتیب، درک اینکه چگونه محیط منحصر به فرد مکزیک و شیوه های کشاورزی به موفقیت این کشور در تولید دانه های مرغوب عربیکا کمک می کند، مهم است.

3 منطقه مهم کشت قهوه مکزیک

چیاپاس، اواکساکا و وراکروز: هر منطقه قهوه از ویژگی متمایز قهوه خود می بالد – اگرچه این فقط به چیزی که در فنجان می چشید مربوط نمی شود. ادی می‌گوید: «آنچه سه کشور تولیدکننده قهوه را منحصربه‌فرد می‌کند، میزان تمرکز مزارع از لحاظ فنی است.

وراکروز

وراکروز ایالتی طولانی و باریک است که خلیج مکزیک را در آغوش گرفته است. ممکن است ادعا کند که اولین ایالت مکزیک است که در قرن هجدهم درخت قهوه را در خاک خود پرورش داده است.

ادی بهترین قهوه های وراکروز را به عنوان “میوه های قرمز روشن، زغال اخته، کارامل، پانلا، و لطیف با اسیدیته زنده و بسیار آبدار با طعم شیرین و ترش” توصیف می کند که در ارتفاعات داخلی در ارتفاع 1100-1600 متری در سطح زمین رشد می کند.

او ادعا می کند که وراکروز از این سه مورد از نظر فناوری پیشرفته ترین است، با انواع مقاوم تر به بیماری و کاشت کنترل شده. او به من اطلاع می دهد که برخی از پرورش دهندگان مراقبت می کنند تا درختان را به طور یکنواخت در فاصله یک متری از هم قرار دهند و بیش از 5000 بوته در هکتار نداشته باشند.

چیاپاس

بهترین قهوه ها در این ایالت بین 1300 تا 1700 متر بالاتر از سطح دریا، نزدیک مرز گواتمالا رشد می کنند. چیاپاس همچنین بیشترین قهوه را در مکزیک تولید می کند که 40 درصد از کل محصول را تشکیل می دهد.

چیاپاس خانه بسیاری از بومیان مکزیک است، با این حال این ایالت فقیرترین ایالت مکزیک است، با تولید ناخالص داخلی سرانه 7249 دلار آمریکا در سال 2016.

جغرافیای چیاپاس و ترسویر آن را از وراکروز متمایز می کند. ادی توضیح می‌دهد: «روش‌ها و انواع مختلف قهوه در میان مزارع قهوه در چیاپاس و وراکروز مشابهی وجود دارد. با وجود این، او ادعا می کند که طعم شکلات، تلخ، بادام، مرکبات و لیمو و همچنین بدنی گرد و ماندگار را خواهید چشید.

Oaxaca

Oaxaca مانند یک پازل در همسایگی پایین وراکروز و بالای چیاپاس، با اقیانوس آرام در غرب قرار می گیرد. قهوه خانه های آن معمولاً بین 900 تا 1650 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارند.

علیرغم این واقعیت که این قهوه در بین مناطق تولید قهوه اولیه مکزیک از نظر فن آوری کمتر است، ادی به من اطمینان می دهد که قهوه های اواکساکان هم منحصر به فرد هستند و هم تقاضای زیادی دارند. آنها معمولاً شیرین هستند، با رنگ های کاراملی، رایحه میوه های زرد، اسیدیته نارنجی، بافت خامه ای و رنگ های ظریف گل.

بسیاری از کشاورزان در اینجا شیوه های کشاورزی سنتی را به نوسازی ترجیح می دهند. مزارع 80 ساله ای وجود دارد که مانند دهه 1940 در حال بهره برداری هستند و ادی فکر می کند که 70 درصد از واریته ها بومی منطقه هستند.

یک نمونه پلوما هیدالگو، شاخه ای از تایپیکا در قرن نوزدهم است که توسط کشاورزان بومی آواره در اواسط دهه 1800 تولید شد. همچنین ابتکاراتی برای تبدیل Oaxacan Pluma Hidalgo به عنوان نام اصلی وجود دارد.

مبارزه و راه حل برای مشکلات صنعت قهوه مکزیک

قیمت پایین قهوه در حال حاضر یکی از مسائل کلیدی این کشور است. یک کشاورز معمولی ممکن است برای 45 کیلوگرم قهوه سبز عربیکا فقط 98 دلار دریافت کند، علیرغم این واقعیت که تولید آن 140 دلار هزینه دارد.

با تلاش کشاورزان برای کسب سود، آنها برای سرمایه گذاری در مزارع خود برای آماده شدن برای حوادث و بیماری های آب و هوایی فاجعه آمیز مجهز نیستند. بحران قیمت قهوه در سال 2018 باعث کاهش قیمت‌ها شد و هنوز بهبود نیافته‌اند. نگران‌کننده است که اثر قیمت‌های پایین را می‌توان قبل از سقوط شدید بازار مشاهده کرد.

شیوع زنگ برگ قهوه در سال 2012 محصولات قهوه مکزیکی را در بر گرفت. قارچ روی گیاهان قهوه تأثیر گذاشت و کمیت و کیفیت برداشت را کاهش داد و نتیجه درازمدت این بود که تولید به نصف کاهش یافت و از 4.5 میلیون کیسه در سال 2012 به 2.2 میلیون کیسه در سال رسید. 2015/16.

به گفته ادی، کشاورزان در تلاش بودند تا با جایگزینی درختان مسن تر با گونه های پرمحصول با قیمت پایین مقابله کنند. با این حال، آنها به نور خورشید و مواد مغذی بیشتری نیاز داشتند. او توضیح می‌دهد: «این، همراه با ورود آفت‌کش‌ها به حومه‌های مکزیک، منجر به فرسایش جدی خاک شد، به‌ویژه با توجه به اینکه دامنه‌های قهوه مکزیکی ممکن است بین 10 تا 80 درصد باشد.»

دولت با ارائه انواع قهوه مقاوم به آفات از جمله Oro Azteca، Marsellesa و Costa Rica 95 به کشاورزان وارد عمل شد و همچنین به سازمان‌های تولیدکننده در دریافت گواهی‌های افزایش قیمت مانند Fair Trade و Rainforest Alliance کمک کرد.

با این حال، این ابتکار کافی نخواهد بود. ادی بر لزوم پرداخت هزینه برای کیفیت قهوه تاکید می کند. او استدلال می‌کند: «این نشان می‌دهد که کشاورزان ممکن است قیمت‌های بسیار بالاتری را ببینند.

کمک های فنی نیز ضروری است، به ویژه با توجه به سابقه مکزیک در کشت ارگانیک و محصول ضعیف در هر هکتار. مراقبت از محیط زیست نه تنها خریداران قهوه آگاه از محیط زیست را راضی می کند و افزایش قیمت را توجیه می کند. همچنین به مزرعه کمک می‌کند تا شوک‌ها و بیماری‌های محیطی آینده را تحمل کند.

Edy بر ابتکار PECA Caravela Coffee نظارت می‌کند، کارگاه‌هایی را سازماندهی می‌کند و به تولیدکنندگان در اتخاذ “روش‌های مختلف برای بهبود و حفاظت از محیط زیست و خاک… با تاکید بر مراقبت از محیط‌زیست و کاهش خطرات اثرات زیست‌محیطی، و همچنین به تولیدکنندگان آموزش می‌دهد تا عملکرد را بهبود بخشند. تا بتوانند درآمد خود را افزایش دهند».

او بر لزوم استفاده از انواع بومی که به خوبی برای تروآر مناسب هستند، تاکید می کند. ارقام بومی اغلب به مداخله کمتری نیاز دارند و در نتیجه تلاش کمتری برای تولیدکننده و آسیب کمتری به محیط زیست انجام می شود.

خبر خوب این است که بخش قهوه مکزیک با رشد 57 درصدی صادرات بین سال‌های 2015 تا 2018 در حال احیا است. در این مرحله، تولید بار دیگر به 4 میلیون کیسه افزایش یافته است.

کمک های فنی نیز کلیدی است، به ویژه در مواجهه با فرسایش خاک و تاریخ مکزیک در تولید ارگانیک و بهره وری پایین در هکتار. مراقبت از محیط زیست صرفاً مصرف کنندگان قهوه را که از پایداری آگاه هستند راضی نمی کند و حق بیمه قیمت را توجیه نمی کند، بلکه به مزرعه کمک می کند تا در برابر شوک ها و بیماری های زیست محیطی آینده مقاومت کند.

Edy ابتکار PECA Caravela Coffee را مدیریت می‌کند، کارگاه‌هایی را سازماندهی می‌کند و از تولیدکنندگان حمایت می‌کند تا «روش‌های مختلف برای بهبود و حفاظت از محیط‌زیست و خاک … با تأکید بر مراقبت از محیط‌زیست و کاهش خطرات تأثیرات زیست‌محیطی، و در عین حال به تولیدکنندگان آموزش دهد. بازدهی را بهبود بخشند تا بتوانند درآمد خود را افزایش دهند.»

او بر اهمیت کار با گونه های محلی که به خوبی با تروآر سازگار هستند، تاکید می کند. گونه‌های بومی معمولاً به مداخله کمتری نیاز دارند، که باعث کار کمتر تولیدکننده و تأثیر کمتری بر محیط‌زیست می‌شود.

خبر خوب این است که صنعت قهوه مکزیک با افزایش 57 درصدی صادرات از سال 2015 تا 2018 در حال بهبود است. تولید در این مرحله دوباره بالای 4 میلیون کیسه بود.

در مکزیک قهوه متنوع و جالب است. به وراکروز یا چیاپاس بروید تا کشاورزانی را بیابید که شیوه‌های رشد فعلی را اتخاذ می‌کنند و طعم‌های جالبی برای قهوه‌خورهای متمایز تولید می‌کنند. کشاورزانی را نیز می توان یافت که به اصل و نسب خود و گونه های منحصر به فرد و چند صد ساله خود افتخار می کنند. و هر کجا که بروید، قهوه‌کارانی خواهند بود که مشتاق کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی افزایش پایداری و کیفیت قهوه‌شان هستند.