بسکت سینگل قهوه: بررسی انواع بسکت قهوه

انواع بسکت سینگل

در یک دنیای ایده آل یک بسکت سینگل اسپرسو به اندازه ی نصف دابل اسپرسو به شما قهوه می دهد و بدون اینکه اندازه آسیاب قهوه را تغییر دهید همان طعم مشابه دابل اسپرسو را خواهد داشت. اما در دنیای واقعی اغلب بسکت سینگل چنین قهوه ای به ما نمی دهد.

در اکثر موارد شما باید هنگام استفاده از بسکت سینگل، دوز بیشتری قهوه استفاده کنید و یا اینکه اندازه آسیاب قهوه را ریز تر کنید تا طعم قابل قبولی داشته باشید. استفاده از دوز بیشتر به این معناست که در هر بار درست کردن اسپرسو، مقداری قهوه هدر می رود به طور مثال در یک کافه ممکن است برای اسپرسوی دبل ۱۸ گرم قهوه استفاده شود اما برای اسپرسوی سینگل 11 تا 12 گرم، بنابراین در هر شات از 2 یا 3 گرم قهوه بیشتر استفاده می شود.

از سوی دیگر اگر بسکت سینگل نیاز به قهوه ریز تری داشته باشد باید یک آسیاب جداگانه برای آن تعبیه شود. البته این مورد بیشتر مختص کافی شاپ هاست. در هر صورت استفاده از سبد تک قهوه در کافی شاپ ها بسیار پرهزینه و هدر دادن قهوه است و در کافی شاپ هایی که قهوه اسپشیالیتی سرو می کنند تقریباً استفاده از بسکت سینگل منسوخ شده است.

ولی آیا این یعنی استفاده از بسکت سینگل کلاً بی معنی است؟ برای کسی که در خانه قهوه درست می کند و یا یک آسیاب مختص اسپرسوی سینگل دارد استفاده از اندازه آسیاب متفاوت برای سینگل اسپرسو هیچ مسأله ای نیست.

در این مورد آیا ممکن است با بسکت سینگل یک اسپرسوی به همان اندازه عالی درست کرد؟ در این مقاله به محدودیت های انواع سبدهای تک قهوه نگاهی داریم و طراحی های متفاوت بسکت های تکی را آزمایش می کنیم تا ببینیم کدام نوع سبد بهترین نتیجه را به ما می دهد.

بسکت های مخروطی

بعضی از سبدهای سینگل برای راحتی طوری طراحی شده اند که از همان تمپر سبد دابل برایشان استفاده شود به همین دلیل قسمت بالایی آن ها با سبد دابل هم اندازه است.

اگر از کنار نگاه کنیم این بسکت سینگل مخروطی و بسکت دابل هردو به صورت مستطیلی هستند اما سبد سینگل نصف مقدار آن قهوه می گیرد که باعث می شود عمق این مستطیل نصف بسکت دابل باشد.

چنین عمق بستر کمی به این معنی است که اندازه آسیاب باید به میزان قابل توجهی ریزتر باشد تا زمان عصاره گیری مشابهی داشته باشد و احتمال تشکیل کانال در بستر قهوه را به کمترین حد برساند.

مقایسه بسکت سینگل مخروطی با بسکت دابل
طراحی معمول یک بسکت تک (سمت راست) در مقایسه با بسکت دابل (سمت چپ)

این مدل سبدهای تک در قسمت پایین باریک تر از بالا هستند و در نتیجه یک شکل مخروطی کوتاه در پایین بسکت ایجاد می شود. این نوع طراحی ناچاراً باعث عصاره گیری غیر یکنواخت قهوه می شود زیرا آب داغ نمی تواند به طور یکنواخت در سطح بستر قهوه به سمت پایین جریان پیدا کند.

در شکل زیر شبیه سازی ساده شده جریان آب داخل یک بسکت سینگل مخروطی نشان داده شده – جریان آب در وسط بالای بسکت و در کناره های پایین بسکت سریع تر است. این نوع جریان غیر یکنواخت باعث ایجاد کانال در هنگام عصاره گیری قهوه می شود که نامطلوب است.

شبیه سازی یک بسکت سینگل. اندازه فلش ها نشانگر سرعت جریان آب است و رنگ ها نشان دهنده میزان فشار هستند. در بالای سبد جریان در وسط سریع ترین حالت است، در حالی که در پایین بسکت جریان نسبت به کناره ها سریع تر است.

حتی احتمالش هست که هنگام تمپ کردن قهوه در این نوع بسکت ها، سطح بستر هم ناهموار تمپ شود که این همه چیز را بدتر می کند. وقتی ذرات قهوه در تماس با یکدیگر باشند بستر قهوه نمی تواند بیشتر از آن فشرده شود. فشار دادن یک فنر را در نظر بگیرید – هنگامی که مارپیچ های یک فنر به یکدیگر برخورد می کنند فنر جمع می شود دیگر نمی توان آن را فشرده کرد. در طراحی یک بسکت سینگل قهوه هایی که در کناره ها هستند خیلی سریع تر از وسط فشرده می شوند.

کناره های بسکت سریع تر از وسط فشرده می شود. بستر قهوه را مثل تعدادی فنر در نظر بگیرید که توسط تمپر فشرده می شوند. در هنگام تمپ کردن، فنرهایی که در کناره سبد هستند قبل از اینکه وسط بستر قهوه کامل فشرده شود، تا آخر فشرده و جمع می شود. بنابراین چگالی قهوه در کناره ها بیشتر از وسط می شود.

وقتی بستر قهوه کاملاً در کناره ها فشرده شود مرکز قهوه فقط مقداری تمپ شده و این باعث می شود چگالی پودر قهوه غیر یکنواخت باشد و کانال زنی در بستر قهوه اتفاق بیفتد.

بسکت سینگل استوانه ای

برای غلبه بر مشکلات این نوع طراحی کلاسیک، برخی کارخانه ها سبدهای سینگلی ساخته اند که دو طرف آن صاف است. قطر قسمت بالایی این بسکت 58 میلیمتر و به اندازه استاندارد است تا هدگروپ در آن قرار بگیرد، اما قسمت پایینی کوچک تر است و مثل یک استوانه باریک تر است که قهوه را نگه می دارد.

یک بسکت سینگل با دیواره صاف. قهوه فقط باید در قسمت مرکزی پایینی قرار بگیرد (مانند شکل)

در این طراحی قهوه فقط باید استوانه داخلی را پر کند که مانند یک مینی بسکت با دیواره های صاف عمل می کند. این طراحی باعث شده تا به یک تمپر باریک تر نیاز باشد تا داخل سبد قرار بگیرد.

تست کردن بسکت ها

برای اینکه ببینیم بسکت های استوانه ای چقدر موثر هستند ما از گویلیم دیویس، مربی قهوه و قهرمان باریستای جهان در سال 2009 خواستیم تا آن ها را برای ما آزمایش کند: یک بسکت سینگل مخروطی که طراحی آن به گونه ایست که می توان از تمپر استاندارد 58 میلیمتری برایش استفاده کرد در مقابل یک بسکت استوانه ای که برای تمپرهای کوچک تر طراحی شده است و یک بسکت با طرح نیمه مخروطی که می توان از تمپر 58 میلیمتری استفاده کرد و یک قسمت استوانه ای در بخش پایینی دارد.

در بسکت سینگل استوانه ای از نصف دوز استفاده شد و زمان شات گیری آن بسیار مشابه دابل بود بدون اینکه نیاز به تغییر اندازه آسیاب باشد. شات های عصاره گیری شده TDS کمی پایینی تری داشتند اما عطر و طعم آن ها قابل قبول و کمی “خاکی” است که احتمالاً به این دلیل است که کانال زنی بیشتری در آن نسبت به بسکت دابل رخ داده است.

خرید انواع قهوه با رست تازه از فروشگاه لویا

در بسکت نیمه مخروطی زمان عصاره گیری بسیار سریع تر از دابل شات بود و عصاره گیری به طور قابل توجهی کمتر بود که به معنای عصاره گیری غیر یکنواخت است. اندازه آسیاب استفاده شده در هر دو شات یکسان بود.

در آخر، برای بسکت مخروطی دو تست انجام شد: اول از اندازه آسیاب یکسان برای دابل شات و سینگل شات استفاده شد. سرعت شات گیری سریع تر و عصاره گیری نسبت به بسکت استوانه ای و بسکت نیمه مخروطی کمتر بود. سپس از اندازه آسیاب ریز تری برای سینگل شات استفاده شد اما حتی با کوچکتر شدن ذرات قهوه باز هم عصاره گیری نسبت به مدل های استوانه ای و نیمه مخروطی کمتر بود.

این نتایج بیانگر این بودکه بسکت سینگل استوانه ای نسبت به دیگر بسکت های سینگل اجازه عصاره گیری یکنواخت تری می دهد. عصاره گیری با بسکت استوانه ای هنوز هم نسبت به بسکت دابل یکنواختی کمتری دارد اما اسپرسوی قابل قبولی به ما می دهد.

جنبه منفی بسکت سینگل استوانه ای

با اینکه عصاره گیری به وسیله بسکت استوانه ای نسبت به بسکت مخروطی یکنواخت تر است اما دیواره استوانه ممکن است کاملاً صاف نباشد و بسته به مقدار قهوه و درجه آسیاب آن، ممکن است در ناحیه لبه بسکت قهوه تمپ نشده باقی بماند.

از آنجایی که این نوع سبد فقط مدل سینگل دارد گزینه های شما را برای تغییر دوز محدود می کند و روی فضای بالایی آن هیچ کنترلی ندارید که از یک بسکت دابل هم بزرگ تر است.

با سبد باریکتری که دارد نسبت به مساحت آن “لبه” بیشتری وجود دارد. کانال زنی در لبه های بسکت محتمل تر است.

حتی اگر عصاره گیری با این نوع سبد به خوبی یک بسکت دابل باشد باز هم دلایل دیگری برای استفاده نکردن از بسکت سینگل در کافی شاپ ها وجود دارد. اول اینکه به یک تمپر جداگانه و یک تنظیمات آسیاب دیگر و یا یک آسیاب سینگل دوز نیاز دارید. این می تواند باعث هدر رفتن قهوه شود و جریان کار باریستا را به میزان قابل توجهی آهسته می کند.

حداقل در کشورهایی که اکثر مشتریان آن اسپرسوی سینگل نمی نوشند استفاده از بسکت های سینگل در کافیشاپ مزیت چندانی ندارد. این یک روش معمول است که پس از سرو یک اسپرسوی سینگل با بسکت دبل، شات دوم را برای استفاده در نوشیدنی بعدی نگه دارید.

آزمایشات ما نشان می دهد که اگر اسپرسو را داخل یک نوشیدنی شیری بریزید طعم آن حتی بعد از یک ساعت تغییر نمی کند. با در نظر گرفتن این موضوع، تهیه اسپرسوهای تک در یک کافه به ندرت ارزش هزینه اضافی، زمان و هدر رفتن قهوه را دارد.

با این حال برای باریستاهای خانگی کاملاً ممکن است که از یک بسکت سینگل خوب طراحی شده یک شات اسپرسوی خوب بگیرند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *