تاریخچه قهوه و کشف آن در جهان

تاریخچه قهوه: قهوه از کجا سرچشمه گرفته است و چگونه کشف شده است؟

تاریخچه قهوه داستانی جذاب است. لوبیا قرن‌ها به سراسر جهان سفر کرده است، از کشورهای سخت‌گیر به خارج قاچاق می‌شود، از خانواده سلطنتی ربوده می‌شود و کل کشورها و اقتصادها را تغییر داده است. قابل توجه است که چگونه یک لوبیا کوچک از درختان کوچک در اتیوپی می تواند به دومین کالای بزرگ تجارت شده در جهان تبدیل شود.

تا به حال به این فکر کرده اید که قهوه از کجا آمده است؟ برای سفر در زمان و قاره‌ها آماده شوید.

قهوه از کجا منشا گرفته است؟

قهوه از کجا منشا گرفت؟ خوب، این کار آسان است. در همان ابتدا از اتیوپی آمد. اما چگونه لوبیا به هر گوشه از جهان راه یافت؟ این چیزی است که ما قصد داریم به آن بپردازیم.

پس از یک کشف آهسته در آفریقا، قهوه از غرب به اروپا رفت تا توسط تمدن های جدیدتر کشف و مورد طمع قرار گیرد و همچنین از شرق به آسیا رفت و در آنجا کاشته و برداشت شد.

چیزهای زیادی برای پوشش دادن وجود دارد، بنابراین یک فنجان قهوه بردارید و ادامه دهید.

قهوه چگونه کشف شد؟ ( اتیوپی و بزهای رقصنده)

دو داستان برای چگونگی کشف قهوه وجود دارد. داستان اول داستان راهبی به اسم کالدی است و بزهایش.

قهوه یکی از محبوب ترین نوشیدنی ها در جهان است که تخمین زده می شود روزانه 2.25 میلیارد فنجان آن مصرف شود. اما آیا تا به حال در مورد تاریخچه قهوه و اینکه چگونه به یک نوشیدنی محبوب تبدیل شده است فکر کرده اید؟ داستان قهوه یک داستان قدیمی و جذاب است که مملو از داستان های کشف، دسیسه و اهمیت فرهنگی است.

یکی از محبوب ترین افسانه ها در مورد منشا قهوه به قرن نهم در اتیوپی برمی گردد. افسانه می گوید که یک گله بز به نام کالدی متوجه شد که بزهایش به طور غیرعادی پرانرژی می شوند و شب ها پس از خوردن توت های گیاه خاصی نمی توانند بخوابند. کالدی کنجکاو، توت ها را خودش امتحان کرد و همان اثر محرک را تجربه کرد. او توت ها را به صومعه ای محلی برد و راهبان آنها را به نوشیدنی دم کردند. این نوشیدنی دارای عطر و طعم مطبوعی است و گفته می شود که به راهبان کمک می کند در ساعات طولانی نماز بیدار بمانند. بنابراین قهوه متولد شد.

داستان کشف قهوه توسط پزشک تبعیدی

افسانه ای دیگر داستان یک پزشک تبعیدی یمنی به نام رازس را روایت می کند که در قرن شانزدهم به صحرای دورافتاده تبعید شد. زمانی که آنجا بود، یک نوع گیاه قهوه را کشف کرد و با آزمایش توت ها، آنها را برشته و دم کرد تا یک نوشیدنی محرک درست کند. راز کشف خود را با دیگران در میان گذاشت و به زودی این نوشیدنی در سراسر جهان عرب پخش شد.

صرف نظر از اینکه کدام افسانه درست است، قهوه به سرعت در خاورمیانه محبوب شد و در نهایت در قرن شانزدهم به اروپا راه یافت. قهوه در ابتدا با سوء ظن و جنجال از سوی برخی که معتقد بودند این قهوه خاصیت اعتیادآوری دارد و می تواند منجر به بداخلاقی شود، مواجه شد. در واقع قهوه در برخی از شهرهای اروپایی ممنوع شد. با این حال، محبوبیت آن همچنان رو به افزایش بود و تا قرن هفدهم، قهوه خانه ها به مکان های محبوب برای ملاقات روشنفکران و افراد اجتماعی در سراسر اروپا تبدیل شدند.

محبوبیت قهوه در طول قرن ها به رشد خود ادامه داد و قهوه به بخشی ضروری از زندگی روزمره بسیاری از مردم در سراسر جهان تبدیل شد. امروزه قهوه یک صنعت چند میلیارد دلاری است و تقریباً در هر گوشه ای از جهان کافی شاپ ها و کافه ها یافت می شود. قهوه فقط یک نوشیدنی نیست، بلکه یک پدیده فرهنگی است که موضوع کتاب، فیلم و هنر بوده است.

داستان قهوه گواهی بر عشق انسان به اکتشاف و کشف است. قهوه چه با یک گله بز کنجکاو و چه با یک پزشک تبعیدی آغاز شد، قهوه به بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ و تاریخ بشر تبدیل شده است. از خاورمیانه گرفته تا اروپا و فراتر از آن، قهوه برای قرن ها مورد علاقه و قدردانی بوده است و محبوبیت آن هیچ نشانه ای از کاهش به این زودی ها را نشان نمی دهد.

آن سوی آب ها ( به سمت خاورمیانه)

اگرچه نمی توان صحت داستان کالدی را ثابت کرد، اما یک چیز مسلم است: قهوه از اتیوپی آمده است.

چیز دیگری که ما با اطمینان می دانیم این است که بعد از آن به کجا رسید. قهوه راه خود را به شمال، از طریق دریای سرخ به یمن در قرن پانزدهم باز کرد. به دلیل محبوبیت روزافزون قهوه و ارسال قهوه از شهر بندری، موکا مترادف با قهوه شد.

بنابراین هر زمان در مورد قهوه صحبت میکنید و اصطلاح موکا را می شنوید, می دانید که این اصطلاح از کجا سرچشمه گرفته است. قهوه در یمن رشد می کرد و در مصر، ایران و ترکیه به خوبی شناخته شد. به قهوه “شراب عربی” هم می گفتند. زمانی که قهوه خانه ها در سراسر عربستان باز شدند، این نوشیدنی کمی بیش از حد محبوب شد. این قهوه خانه ها به «مکتب خردمندان» معروف بودند .

با این حال، در اوایل دهه 1500، دادگاه مکه قهوه را به دلیل اثر محرک آن ممنوع اعلام کرد. اتفاق مشابهی در قاهره، مصر و اتیوپی رخ داد.

همه این ممنوعیت‌ها در نهایت برداشته شدند، اما قهوه قبل از آن با آزار و شکنجه روبرو شد.

سفر قهوه به اروپا و آسیا

سیر تاریخ, زمانی تغییر می کند که دانه قهوه هم در شرق و هم غرب پخش می شود: شرق به هند و اندونزی و غرب به ایتالیا و بقیه اروپا.

اگر کشوری دانه های قهوه می خواست، آن را از یمن می خرید. مقامات آن را دوست داشتند و هر کاری انجام میدادند تا هیچ کس نتواند لوبیاهای بارور را از کنترل آنها خارج کند و خود درختان را بکارد. بابا بودان، یک قدیس صوفی از هند که در سال 1670 در حال زیارت مکه بود،پس از بازگشت، مقداری دانه های بارور را به هند قاچاق کرد و در آنجا کشت قهوه را آغاز کرد.

در اواخر دهه 1600، هلندی ها بالاخره شروع به کشت قهوه کردند.چند دهه قبل، هلندی ها در تلاش برای کشت دانه های قهوه در هلند، بوته های قهوه را از یمن قاچاق کرده بودند، اما به دلیل هوای سرد، طرح کشت آنها به طرز بدی شکست خورد.

با این حال، این بار، دوستانی در سیلان (سری‌لانکا کنونی) نهال‌های قهوه را برای فرماندار هلندی جاوا، اندونزی فرستادند.

در حالی که بلایای طبیعی متعدد اولین تلاش های آنها را برای کشت قهوه از بین برد، در سال 1704 نهال های بیشتری کاشته شد و قهوه از اندونزی به یک ماده اصلی تبدیل شد.جاوا یکی دیگر از اصطلاحات رایج برای قهوه است.سرانجام گیاه قهوه به سوماترا و سلبس راه یافت و ظرفیت کشت قهوه اندونزی را به شدت افزایش داد.

سفر قهوه به غرب ( قهوه به اروپا حمله می کند.)

قهوه سرانجام در سال 1570 وارد ونیز شد و به سرعت بسیار محبوب شد. در سال 1615، پاپ کلمنت هشتم تصمیم گرفت که این نوشیدنی باید شیطانی باشد. اما پس از بازرسی، به شکوه نوشیدنی تسلیم شد، آن را تعمید داد و آن را یک نوشیدنی مسیحی اعلام کرد.

با شروع دهه 1600، قهوه خانه ها در سراسر اروپا در انگلستان، اتریش، فرانسه، آلمان و هلند ایجاد شدند.

مانند قهوه خانه‌های عربستان، این مکان‌ها به مراکز اجتماعی تبدیل شدند که می‌توان در آن به گفتگوهای تحریک‌کننده و بحث‌های سیاسی پرداخت. در انگلستان، این دانشگاه ها به عنوان دانشگاه های پنی شناخته شدند.

به قیمت یک فنجان قهوه می توانید همه چیز را در حین انجام مکالمات عمومی یاد بگیرید. بسیاری از این قهوه خانه ها حتی به تجارت تبدیل شدند، مانند قهوه خانه ادوارد لوید که به یک شرکت بیمه در مقیاس بزرگ تبدیل شد.

در آکسفورد، اولین باشگاه قهوه انگلستان افتتاح شد. این فروشگاه بعداً به عنوان «باشگاه قهوه آکسفورد» شناخته شد که در آن ایده‌ها و نوآوری‌ها متولد و به اشتراک گذاشته شدند. باشگاه قهوه آکسفورد در نهایت رشد کرد و به انجمن سلطنتی تبدیل شد .

قهوه خانه ها تبدیل به محل رفت و آمد مردان انگلیسی شد. اگر آنها کار نمی کردند یا در میخانه نبودند ، وقت خود را در قهوه خانه ها سپری می کردند . زنان در آن زمان خشمگین بودند زیرا شوهرانشان دیگر هرگز در خانه نبودند، همیشه قهوه می نوشیدند و در بحث های مذهبی و سیاسی شرکت می کردند.

در سال 1674، درخواست زنان علیه قهوه در تلاش برای ممنوع کردن قهوه و بازگرداندن مردان خود به خانه متولد شد.

فرانسه در قرن هفدهم (به ویژه در سال 1669 ) توسط سفیر ترکیه در پاریس با قهوه آشنا شد. در زمان او با لویی چهاردهم، دربار سلطنتی تحت تاثیر این نوشیدنی قرار گرفت.پاریس به زودی تحت تاثیر این نوشیدنی قرار گرفت.

در سال 1683، پس از نبرد وین، اولین قهوه خانه اتریش ( بطری آبی ) افتتاح شد.

ترک ها که قصد حمله به این سرزمین را داشتند و عقب نشینی کردند و قهوه مازاد بر جای گذاشتند. افسر پیروز مغازه را باز کرد و عادت افزودن شیر و شکر به قهوه را رایج کرد.

معرفی قهوه به قاره آمریکا

لوبیاهای کوچولو که قبلاً آفریقا و کشورهای اقیانوس هند را تسخیر کرده بودند و اروپا را فراگرفته بودند، می‌خواستند راه خود را حتی بیشتر به سمت غرب طی کنند تا هر کشوری را که اقیانوس اطلس را لمس می‌کردند، فتح کنند.

عبور قهوه از اقیانوس اطلس

در اوایل قرن 18، هلندی ها تصمیم گرفتند سخاوت خود را به گونه ای گسترش دهند که جهان [کشاورزی قهوه] را برای همیشه تغییر دهد.

شهردار آمستردام در سال 1714 یک گیاه قهوه جوان به پادشاه لوئیس چهاردهم فرانسه هدیه داد، اگرچه هلندی ها نمی توانستند درختان قهوه را در هلند کشت کنند، اما می توانستند آنها را در گلخانه های مخصوص زنده نگه دارند. این گیاه در باغ گیاه شناسی سلطنتی پاریس محافظت می شد.

کاپیتان نیروی دریایی فرانسه، گابریل ماتیو دو کلیو در مارتینیک مستقر بود اما اتفاقاً از پاریس دیدن کرد. مشخص نیست که آیا او در نهایت تکه‌هایی از درخت قهوه پادشاه لویی را دزدید یا خود پادشاه لویی به دی کلیو دستور داد تا یک مزرعه قهوه در مارتینیک ایجاد کند.

بدون توجه به این، دو کلیو بریده هایش را برداشت و به سمت دریای کارائیب حرکت کرد، جایی که اتفاقاً شرایط ایده آل کاشت قهوه را داشت.

این یک سفر طولانی بود و دو کلیو برای زنده نگه داشتن گیاه خود تلاش کرد.

آب در قایق کمیاب بود، اما او توانست با دادن آب خود به گیاه و اغلب تشنه شدن گیاه را زنده نگه دارد.

پس از رسیدن به جزیره، مخفیانه آن را در میان گیاهان دیگر کاشت تا در امان بماند.

طی 3 سال مزارع قهوه در سراسر مارتینیک، سنت دومینیک و گوادالوپ گسترش یافت. اینها گیاهانی هستند که در نهایت بقیه مناطق کارائیب و آمریکای مرکزی و جنوبی را پر می کنند.

در سال 1730، فرماندار انگلیسی جامائیکا، سر نیکلاس لاوز، گیاهان قهوه را به جزیره خود آورد. در مدت کوتاهی، قهوه در اعماق کوه های آبی رشد کرد، منطقه ای استثنایی برای رشد قهوه.

برزیل و یک امپراتوری قهوه مدرن

برزیل امروزه بیش از هر کشور دیگری در جهان قهوه تولید می کند.

اما چگونه همه چیز شروع شد؟

با یک سرهنگ برزیلی به نام فرانسیسکو دی ملو پالهتا. فرانسیسکو در سال 1727 برای حل و فصل اختلاف بین هلندی ها و فرانسوی ها به گویان فرستاده شد. اما اولویت او این بود که قهوه بگیرد و آن را به برزیل بازگرداند.سرهنگ برزیلی از فرماندار فرانسوی درخواست نهال قهوه کرد.

هنگامی که درخواست او رد شد، نقشه پشتیبان اغوا کننده او وارد عمل شد. او جادوی خود را بر روی همسر فرماندار فرانسوی انجام داد و در نهایت او موفق شد مخفیانه تعداد انگشت شماری از بریده ها را به فرانسیسکو بدهد.او این بریده ها را به برزیل برد و بزرگترین امپراتوری قهوه را در این سیاره راه اندازی کرد.تا سال 1822 بود که تولید قهوه در برزیل رونق گرفت و در سال 1852 این کشور به بزرگترین تولید کننده قهوه تبدیل شد و تا به امروز باقی مانده است. در سال 1893، قهوه از برزیل به کنیا و تانزانیا، نزدیک زادگاه قهوه برده شد و در شرق آفریقا کشت شد.

چگونه آمریکا صنعت قهوه را شکل داد؟

سفر آمریکا با قهوه در قرن هجدهم(سال ۱۷۷۳) با جشن چای بوستون و انقلاب آمریکا آغاز شد.

گروهی از میهن پرستان که بسیاری از آنها لباس سرخپوستان آمریکا را به تن داشتند، در کشتی های انگلیسی چای که در بندر بوستون نشسته بودند،پنهان شدند شدند و تمام چای را به اقیانوس ریختند تا علیه مالیات انگلیسی ها بر چای شورش کنند!

بنابراین، چای به شدت غیر میهنی شد و قهوه جایگزین آن به عنوان نوشیدنی انتخابی آمریکایی شد.

از آن زمان، ایالات متحده واردکننده اصلی قهوه بوده است و همچنان به خرید قهوه بسیار بیشتر از هر کشور دیگری ادامه می دهد.این وابستگی در سراسر کشور به لوبیا یک محرک اقتصادی برای بسیاری از کشورهای آمریکای جنوبی و مرکزی بوده است.

آمریکا نه تنها قهوه وارد می کند، بلکه در واقع مقدار کمی از آن را نیز پرورش می دهد.

هاوایی (تا سال 1959 بخشی از آمریکا نبود) در سال 1817 زمانی که نهال های قهوه توسط برزیلی ها آورده شد، با قهوه آشنا شد. در سال 1825، اولین باغ رسمی قهوه متولد شد و میراث کونا در این صنعت را آغاز کرد.

صنعت قهوه امروزی

در قرن نوزدهم، قهوه یک پدیده جهانی بود. در حال حمل و نقل و مصرف در همه جا بود.در حالی که برای خود دانه قهوه زمین کمی برای تسخیر باقی مانده بود، نوآوری ها در برشته کردن، بسته بندی و دم کردن قهوه، نوشیدنی را به طور چشمگیری در 200 سال گذشته تغییر داده است.

قهوه با تکنولوژی بالا

اولین دستگاه دم کردن قهوه که در انقلاب صنعتی به وجود آمد، پرکولاتور بود.

در سال 1818 یک فلزساز پاریسی دستگاهی را اختراع کرد که هنوز هم استفاده می شود. پیشرفت های کمی برای بهبود عملکرد اصلی دستگاه انجام شده است. این پرکولاتور در سال 1865 زمانی که جیمز اچ. ناسون اولین دستگاه پرکالر ساخت آمریکا را به ثبت رساند، راه خود را به ایالات متحده باز کرد.در سال 1864 ما اولین روستر قهوه “مدرن” را پیدا کردیم.

جابز برنز از نیویورک اولین سرخ کننده ای را اختراع کرد که نیازی به نگه داشتن آن روی آتش نبود. او حق ثبت اختراع دستگاه را صادر کرد و پدربزرگ تمام دستگاه های روست قهوه مدرن شد.

اگرچه برخی ممکن است تولید انبوه قهوه را یک سقوط در تاریخ ما بدانند، اما در آن زمان این یک دستاورد بزرگ بود.

در سال 1871، جان آرباکل دستگاهی را اختراع کرد که قهوه را در بسته های کاغذی پر، وزن، مهر و موم و برچسب گذاری می کرد. آرباکلز به بزرگترین واردکننده قهوه در جهان تبدیل شد و حتی صاحب بیشترین کشتی های تجاری در جهان شد و دائماً قهوه را از آمریکای جنوبی به ایالات متحده ارسال می کرد.

سپس، در سال 1886، خانه ماکسول شروع خود را پیدا کرد.

جوئل چیک نام ترکیب قهوه‌اش را به افتخار هتل مجلل( Maxwell House)، که به خاطر هفت رئیس‌جمهور مختلف که در آنجا اقامت داشته‌اند، معروف است. در سال 1942، در میانه جنگ جهانی دوم، قهوه فوری ماکسول هاوس به یک غذای اصلی هم برای سربازان و هم برای غیرنظامیان تبدیل شد.

اولین دستگاه اسپرسوساز در سال 1901 در ایتالیا توسط لوئیجی بزرا ساخته شد.

این اولین دستگاه اسپرسوساز تجاری بود که از آب و بخار تحت فشار بالا برای دم کردن سریع قهوه استفاده کرد.

این دستگاه از سر ناچاری طراحی شده بود زیرا لوئیجی فقط امیدوار بود زمان تهیه قهوه را کاهش دهد تا کارمندانش بتوانند سریعتر به سر کار بازگردند.

با این حال، در سال 1905، دانش مدرن قهوه بر تلاش‌های لوئیجی برای تولید اسپرسو غلبه کرد.

(Desiderio Pavoni) حق ثبت اختراع دستگاه اسپرسوساز اصلی لوئیجی را خریداری کرد و مصمم بود آن را بهتر کند. قهوه تولید شده توسط دستگاه اصلی به شدت تلخ بود.

(Desiderio) نتیجه گرفت که تلخی ناشی از بخار و دمای بالا است. او تصمیم گرفت که دما نباید از 195 درجه تجاوز کند و در معرض فشار 9 BAR قرار گیرد.

40 سال بعد، (Achille Gaggia)، ایتالیایی، با استفاده از پیستون برای استخراج قهوه با فشار بالاتر، یک گام دیگر در دستگاه اسپرسوساز برداشت.

این پیشرفت جدید یک لایه کرم روی هر شات قهوه اسپرسو تولید کرد و سرانجام کاپوچینو به وجود آمد.

در سال 1908، قهوه قطره ای جهشی به جلو داشت.

یک زن خانه دار آلمانی به نام ملیتا بنتز اولین فیلتر کاغذی قهوه را با استفاده از اوراق مدرسه پسرش ساخت. یک پتنت صادر شد و شرکت او متولد شد.

در دهه 1900، دولت برزیل با نستله تماس گرفت تا راهی برای استفاده از تمام ضایعات قهوه برزیل پیدا کند، زیرا آنها به سادگی مقدار زیادی از آن را تولید می کردند. پس از سال ها تحقیق، فرآیند خشک کردن انجمادی قهوه برای تهیه یک فنجان قهوه فوری شکل گرفت.

قهوه تولید شده نسکافه است و امروزه برند پیشرو در جهان است.

در دهه 1920، دولت ایالات متحده ممنوعیت را تصویب کرد. دیگر الکل نیست! در این مدت فروش قهوه از پشت بام افزایش یافت. سپس، در سال 1926، خبرنامه علمی قهوه را مفید اعلام کرد ^[1]https://www.homegrounds.co/history-of-coffee/.

نه تنها به شما کمک می کند، بلکه سالم است!

موج دوم قهوه

قهوه در دهه 1960 انقلاب دیگری را پشت سر گذاشت. آلفرد پیت هلندی-آمریکایی بود که پدرش قهوه را در هلند برشته می کرد. آلفرد تصمیم گرفت صنایع دستی خانواده اش را به کالیفرنیا بیاورد و در سال 1966، قهوه پیت در برکلی افتتاح شد.

در اینجا وارد اولین مرحله قهوه تخصصی میشویم.

در سال 1971 پیت دانش قهوه و تکنیک های برشته کردن خود را با چند دوست به اشتراک گذاشت.

این دوستان در طول فصل کریسمس به کارکنان او ملحق شدند تا اصول کسب و کار را بیاموزند تا فروشگاه های خود را باز کنند. با اجازه پیت، آنها با استفاده از دانه‌های قهوه‌ای که او برشته کرده بود و با تقلید از چیدمان فروشگاه او، کافی‌شاپی را در سیاتل افتتاح کردند.این فروشگاه استارباکس نام داشت.

در اولین سال فعالیت خود، آنها یک روستر قهوه خریداری کردند و محصولات دانه قهوه خود را فروختند. آنها حتی قهوه دم کرده را در آن زمان نمی فروختند.

در اوایل دهه 70 فقط می توانستید لوبیا را در استارباکس تهیه کنید.

در سال 1982، هاوارد شولتز، فروشنده ای که قهوه سازهای قطره ای می فروخت، به عنوان مدیر بازاریابی آنها به تیم استارباکس پیوست. او از سفرش به میلان، ایتالیا که قهوه‌خانه‌ها را در هر گوشه خیابان تجربه می‌کرد، بسیار الهام گرفت.

این کافه ها اسپرسو سرو می کردند و محل ملاقات محلی جامعه بودند.

پس از بازگشت، هاوارد سعی کرد صاحبان آنها را متقاعد کند که نوشیدنی های واقعی سرو کنند، اما آنها آن را نداشتند. آنها فقط می خواستند روی برشته کردن و فروش لوبیا با کیفیت تمرکز کنند.

در سال 1984، استارباکس Peet’s را خریداری کرد و تجارت اصلی مربیان آنها را به دست آورد. سال بعد، هوارد شولتز استارباکس را ترک کرد تا شرکت قهوه خود به نام Il Giornale را راه اندازی کند و بر سرو نوشیدنی های قهوه با کیفیت تمرکز کند.

پس از موفقیت فوری، شولتز در سال 1987 استارباکس را به قیمت 3.8 میلیون دلار خریداری کرد. او توانست تکنیک های برشته کردن استارباکس را با مفهوم ایتالیایی کافه ترکیب کند.

استارباکس پس از آن دست به کار شد و هزاران فروشگاه را با هدف ایجاد فروشگاه در هر کشور افتتاح کرد.

اینکه آیا استارباکس را دوست دارید یا نه مهم نیست.

آنها کاری را شروع کردند که همه ما می توانیم بابت آن سپاسگزار باشیم. آنها موج دوم قهوه را در ایالات متحده و در نهایت جهان رهبری کردند.

آنها مصرف کنندگان را به این ایده بازگرداندند که قهوه تازه بوداده و آسیاب شده تازه بهتر از قوطی های پیش آسیاب شده در فروشگاه های مواد غذایی است. استارباکس تجربه مدرن کافه را با ترکیب دانه های تازه برشته شده برای فروش با خدمات قهوه دم کرده و مراکز تجمع محلی ایجاد کرد.

هوارد و تیمش آتشی به پا کردند که حتی غول استارباکس هم نمی توانست آن را خاموش کند.

صنعت دم کردن قهوه امروزه به رشد خود ادامه می دهد. کافی شاپ ها در همه جا باز هستند، همیشه . آخرین روند بازگشت به دانه‌های قهوه میکرو بو داده با کیفیت نسبت به قهوه تولید انبوه است.

یک فنجان، روی قهوه بر روی پر کردن بی پایان قهوه جوش قهوه ای بریزید.

در سراسر جهان مردم انتظار قهوه بهتری دارند. امروزه بسیاری از شرکت ها به دنبال بهبود معیشت کشاورزان قهوه هستند، زیرا کشورهای برتر که بیشترین میزان قهوه را تولید می کنند هنوز به طور گسترده توسعه نیافته اند.

هنوز جای خیلی بیشتری برای پیشرفت در دنیای قهوه وجود دارد، بنابراین داستان ما هنوز تمام نشده است.

میراث قهوه

پس چقدر قهوه در طول سفر حج خود در سراسر جهان رشد کرده است؟

امروزه قهوه دومین کالای بزرگی است که در مقیاس جهانی معامله می شود!

فقط روغن از مقدار قهوه ای که امروزه در جهان معامله می شود بیشتر است. سالانه 400 میلیارد فنجان قهوه مصرف می شود. این احتمال وجود دارد که مصرف قهوه برای مدت طولانی و طولانی ادامه یابد.

قهوه به معنای واقعی کلمه دنیا را تغییر داده است.از راهبان باستانی و گله‌داران بز که توت‌های قهوه را می‌جوند و قهوه بو داده نشده دم می‌کنند تا مسابقات باریستا و قلب‌هایی که کاملاً در لاته‌های ما ریخته می‌شوند، همه ما در تاریخ قهوه نقش داریم.

100 سال دیگر قهوه کجا خواهد بود؟

خب، نمی‌توانم تصور کنم که خیلی بهتر از امروز شود، اما مطمئن هستم که لوبیا کوچولو راه دیگری برای تکان دادن اوضاع پیدا خواهد کرد.